Sprawdź czym się trujesz #1 – barwniki

Dziś o szkodliwych dodatkach do żywności z listy E100-199 czyli przyjrzymy się barwnikom. To co jemy wpływa na nasze samopoczucie, nasz stan umysłu a przede wszystkim zdrowie. Na skutek złego odżywiania słabnie nasza odporność, częściej chorujemy i zapadamy na alergie. Unikniemy tego weryfikując produkty, które spożywamy. Czytając etykiety możemy rezygnować z niektórych szkodliwych składników przetworzonych i chemicznych.

Większość E – bo o nich mowa w dzisiejszym tekście – lepiej unikać. Chemiczne dodatki do żywości stają się niebezpieczne, kiedy spożywamy je długotrwale i w dużych ilościach.

Zakresy numerów listy chemicznych dodatków do żywności (za wikipedia.org):

• 100–199 – Barwniki
• 200–299 – Konserwanty
• 300–399 – Przeciwutleniacze i regulatory kwasowości
• 400–499 – Emulgatory, środki spulchniające, żelujące itp.
• 500–599 – Środki pomocnicze
• 600–699 – Wzmacniacze smaku
• 900–999 – Środki słodzące, nabłyszczające i inne
• 1000–1999 – Stabilizatory, konserwanty, zagęstniki i inne

Poniżej przedstawiam E, z grupy barwników, które zostały uznane za niebezpieczne i szkodliwe dla zdrowia.

E 102 Tartrazyna

Jest to tani barwnik stosowany przy produkcji żółtych napojów w proszku, napojów bezalkoholowych, polew do deserów, zup w proszku, galaretek czy sztucznego miodu i musztardy. Bardzo niebezpieczny szczególnie dla astmatyków. Może powodować depresję, bezsenność, dekoncentrację czy nadpobudliwość. Ponadto może wywoływać zapalenie skóry, katar sienny czy pokrzywkę. Oczywiście nie zalecane dzieciom i kobietom w ciąży oraz osobom uczulonym na aspirynę.
Dopuszczalne dzienne spożycie 7,5 mg/kg masy ciała.

E 104 Żółcień chinolinowa

Zakazany w Stanach Zjednoczonych i Japonii. Rozpuszczalny w wodzie. Stosuje się przy produkcji lodów, galaretek, do ciast, cukierków, na kaszel czy napojów gazowanych. Badania wykazały nadpobudliwość u dzieci. Może powodować wysypkę i zaczerwienienie. Nie zalecana dla astmatyków i osobom uczulonym na aspirynę.
Dopuszczalne dzienne spożycie 10 mg/kg mc.

E 110 Żółcień pomarańczowa

Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, Stosowany przy produkcji marmolady, gumy do żucia, powłok tabletek, zup w proszku a nawet płatków zbożowych. Substancja ta może wywoływać nasilenie astmy oraz prawdopodobieństwo występowania nadpobudliwości u dzieci. Testy na zwierzętach przy użyciu dużych dawek wykazały powstawanie nowotworów nerek.
Dopuszczalne dzienne spożycie 2,5 mg/kg mc.

E123 Amarant

Barwnik koloru niebiesko-smołowego. Występuje w formie sodowej i jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Stosowany do produkcji kolorowych napojów alkoholowych, kawioru, ciastach w proszku, galaretkach, przetworach z czarnej porzeczki a nawet płatkach zbożowych. Spożycie nie jest wskazane u astmatyków. W Stanach Zjednoczonych uważany jest za rakotwórczy i jest całkowicie zakazany. Badania wykazały, że jest odpowiedzialny za odkładanie się wapnia w nerkach.
Dopuszczalne dzienne spożycie 0,5 mg/kg mc.

E127 Erytrozyna

Syntetyczny barwnik, zawiera jodynę. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie i występuje w formie soli sodowej. Ma małą odporność na promienie słoneczne. Na terenie Unii Europejskiej najczęściej barwi się nimi koktajle wiśniowe oraz owoce kondensowane. Jest on dozwolony tylko dlatego, że jako jedyny barwi wiśnie poprzez zamaczanie. Spożywanie produktów nim barwionych może powodować dekoncentracje u dzieci oraz problemy z nauką. Powoduje zakłócenie metabolizmu jodu i większą nadwrażliwość na światło.
Dopuszczalne dzienne spożycie 0,1 mg/kg mc.

E 128 Czerwień 2G (zabroniony od 2007r)

Przed wprowadzeniem zakazu stosowany był w wyrobach mięsnych, kiełbasach, kotletach mielonych. Mięso uzyskiwało czerwoną barwę a po obróbce termicznej brązowiało. W przemyśle cukierniczym był stosowany do produkcji cukierków. Po jego spożyciu metabolizowany jest do aniliny, która ma właściwości rakotwórcze, niszczy czerwone krwinki.

E 173 Aluminium

Stosowany w cukiernictwie do m.in. zdobienia tortów. Szkodliwy dla naszego organizmu, może nasilać choroby nerek i płuc. Toksyczny dla układu krwionośnego, nerwowego i rozrodczego.
Parlament Europejski uznał, że powinien on być zakazany. Może mieć związek z występowaniem choroby Alzheimera. Zakazany w Australii.

E 174 Srebro

Przedłuża świeżość produktów, hamuje wzrost i podział komórki. Z łatwością przenika do łańcucha pokarmowego. Stosowany w cukiernictwie do zdobienia m.in. tortów. Hamuje rozwój bakterii, grzybów pleśni, dlatego cząsteczki srebra wchodzą w skład m.in. wędlin. Nie nadaje się do spożycia w dużych ilościach, gdyż może powodować uszkodzenie nerek. W Starożytności, kiedy jadano sztućcami ze srebra chorowano na „srebrzycę”, której skutkiem była zmiana skóry na kolor szary. Badania na zwierzętach wykazały, że gromadzi on się w wątrobie, nerkach i płucach.

E 180 Czerwień litolowa

Stosowany przy produkcji serów. Może wywoływać reakcje alergiczne, pokrzywkę, katar sienny, bezsenność, nadpobudliwość i problemy żołądkowo-jelitowe.
Dopuszczalne dzienne spożycie: 1,5 mg/kg mc.

Podsumowując chciałam wam napisać, iż nie wszystkie barwniki E są toksyczne. Np. E 100 to kurkumina, czyli składnik kurkumy, albo E 101 to witamina B2. Postaram się w następnych artykułach opisać nieszkodliwe barwniki. Pamiętajmy natomiast, że w dzisiejszym świecie wszystko praktycznie jest „nafaszerowane” chemią, zatem starajmy się, aby nasze odżywianie było urozmaicone i ograniczało produkty toksyczne.

Źródło: „ Właściwe odżywianie będzie medycyną jutra” ( L. L. Pauling – laureat nagrody Nobla)