Hej! Na #mtbxcpl piszę o kolarstwie dzięki TOBIE!
Wspieraj mnie, żebym mógł dalej być blisko kolarstwa, robić relacje z zawodów, pisać i zarażać pasją.
Za nami jedna z ciekawszych imprez sezonu. Dla mnie był to jednocześnie jeden z najtrudniejszych wyścigów w karierze. Już sam rekonesans trasy wskazywał, że jest to runda godna czempionatu, a całej rywalizacji smaczku dodawały warunki atmosferyczne dawno niespotykane w kraju nad Wisłą.
Przechodząc do samej rywalizacji – z założenia początek wyścigu chciałem pojechać asekuracyjnie, jednak szybko okazało się, że będę musiał zweryfikować swoje plany. Już niedługo po starcie, na trudnym, siłowym i górzystym fragmencie, wartości HR i intensywność przypominały raczej wyścig XCO, a nie czterogodzinny maraton. Mimo to czułem się dobrze. Kolejne kilometry leciały dosyć szybko, miejscami trudna technicznie trasa sprawiała sporo frajdy, a ja tym samym wyprzedzałem kolejnych zawodników.
Moje tempo lekko siadło po około trzech godzinach, wtedy też zaczęły przeważać przelotowe szutrowe drogi, a silny wiatr na otwartym terenie dodatkowo utrudniał samotną jazdę. Wtedy zresztą zostałem doścignięty przez trójkę zawodników z teamu Bulls, z byłym mistrzem świata Albanem Lakatą na czele. W tak doborowym towarzystwie pokonałem ostatnie kilkanaście kilometrów przed najważniejszym rozdaniem. Niestety, na hopce decydującej o finalnej kolejności nie byłem już w stanie powalczyć o lepszą lokatę – niska temperatura i długość wyścigu sprawiły, że musiałem “puścić korby”. Ostatecznie na metę wjechałem 15, będąc mimo wszystko w miarę usatysfakcjonowanym ze swojego rezultatu.
Na koniec nie sposób jeszcze nie pogratulować wyniku naszemu Szefowi – Panie Jacku, chapeau bas!!
COMMENTS