Hej! Na #mtbxcpl piszę o kolarstwie dzięki TOBIE!
Wspieraj mnie, żebym mógł dalej być blisko kolarstwa, robić relacje z zawodów, pisać i zarażać pasją.
W tym sezonie przełajowym w moim kalendarzu umieściłam całą serię startów EKZ CrossTour w Szwajcarii. Tylko jeden z sześciu wyścigów jest kategorii C2, reszta to C1 czyli ogromna szansa na ściganie na wysokim poziomie w międzynarodowej obsadzie. Wcześniej obserwowałam ten cykl, ale ostatecznie decyzję o starcie przesądziło po prostu zaproszenie od organizatora. Pierwszy start w Baden to właściwie mój pierwszy kontakt z trasą przełajową w tym roku. Z pewnością muszę się „przestawić” na przełajówkę, bo nie czułam się jeszcze na niej zbyt pewnie.
Organizacja perfekcyjna! Wszystko jak w Szwajcarskim zegarku ;) Już na miesiąc przed pierwszą edycją organizatorzy zadbali o właściwą reklamę zarówno u siebie jak i w mediach społecznościowych. Można było poczuć, że bierze się udział w czymś długo oczekiwanym. Piszę o tym, ponieważ to jedna z rzeczy której brakuje przy organizacji wyścigów w Polsce. Myślę, że miało to wpływ na ilość kibiców i ogólne zainteresowanie. Poza niedzielnym startem elity kilka imprez tzw. towarzyszących, więc każdy miał szansę znaleźć coś dla siebie.
Wyścig odbył się punktualnie, blisko 40 zawodniczek na starcie. Mój start do najlepszych nie należał, ale odrobiłam to chwilę później ;) Uff. Do połowy wyścigu kręciłam się w połowie pierwszej dziesiątki, lecz pod koniec trochę brakło sił. Dwie rundy do końca zmieniła się pogoda i zaczął padać deszcz i grad. Na trasie zrobiło się ślisko. Zjazdy których na rowerze górskim bym nawet nie zauważyła na przełajówce były nie do pokonania ;) Ot, taka różnica między XC a CX.
Wyścig ukończyłam na dobrej 10 pozycji, co pozwala mi patrzeć z optymizmem na kolejne edycje.
COMMENTS