Miód malinowy – wzmacniajace źrodło weglowodanów

Jakiś czas temu odkryłam ten smak. Jak wiadomo miód to idealne źródło „dobrych’ węglowodanów dla sportowców i nie tylko. Natomiast miód malinowy nektarowy jest fajnym dodatkiem do naszej diety.

Można go dodać do wody jako jeden z elementów napoju izotonicznego, do posiłku potreningowego czy po prostu jako element śniadania.

Pamiętajmy, że miód traci swoje właściwości odżywcze w temperaturze powyżej 40°C, dlatego słodzenie nim herbaty ma jedynie wartość smakową.

Miód malinowy jest niezwykle rzadko spotykany. Malina kwitnie w maju i pod koniec sierpnia. Odmiana miodu z pierwszego cyklu różni się od odmiany miodu z drugiego cyklu m.in. smakiem i zapachem. Wczesne maliny są bardziej słodkie i większe od malin z drugiego okresu. Przy zakupie warto zapytać się z którego okresu on jest wytworzony.

Miód malinowy powinien mieć barwę lekko-złocistą, a po skrystalizowaniu jaśnieć. Uważajmy na podróbki. Ja niestety na taką trafiłam za pierwszym razem. Miał kolor „malinowy” i okazał się miodem lipowym z sokiem malinowym, ale nie naturalnym. Oryginalny miód malinowy ma kwaskowaty, lekko cytrusowy smak z aromatem kwiatów malin.

Ma ogromne właściwości lecznicze, więc szczególnie polecam go w okresie regeneracji i osłabienia organizmu.

Zawiera on dużo pektyn. kwasów organicznych, w tym kwas salicylowy, kwas foliowy, biotynę, witaminy (B1, B2, B6, B12) i mikroelementy (potas, chlor, fosfor, magnez, wapń, żelazo, mangan, kobalt). Ma właściwości przeciwgorączkowe, antyseptyczne (odkażające, antybakteryjne) i napotne oraz pomaga przy niedokrwistości. Wspomaga walkę z miażdżycą.

Wartość kaloryczna 100 g miodu waha się w granicach 320–330 kcal.

Ciekawostkę jest, że zawiera dużo olejków eterycznych i dlatego polecany jest do kąpieli – na urodę i miękką skórę. Jego zapach koi i uspokaja nerwy. Smacznego :)