Jelenia Góra Trophy Maja Włoszczowska Race 2016 [niezbędnik kibica]

Potocznie przez wszystkich nazywany „Maja Race” to przykład jak na przestrzeni lat można zbudować wyścig, który w przeciągu 8 lat urósł do rangi HC UCI czyli w zasadzie najwyższej. Wyżej jest tylko Puchar Świata oraz czempionaty kontynentu oraz globu. Drugi rok z rzędu kategoria HC powoduje, że coraz chętniej przyjeżdżają do Jeleniej Góry zawodnicy z całego świata. Pomaga w tym także firmująca wyścig swoim nazwiskiem Maja Włoszczowska, od teraz podwójna srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich (Pekin 2008 i Rio 2016).

Rywalizacja ma miejsce w Parku Paulinum na bardzo widowiskowej trasie, gdzie jest także bardzo dużo miejsca dla kibiców:

Na chwilę obecną na liście startowej mamy już ponad 200 nazwisk. Bez dwóch zdań można stwierdzić, że to najlepiej obsadzony wyścig cross country w tej części Europy. W sobotę rywalizacja będzie liczona dla 10 kategorii:

• Młodzik i Młodziczka
• Junior Młodszy i Juniorka Młodsza
• Junior i Juniorka
• U23 mężczyzn i U23 kobiet
• Elita kobiet i Elita mężczyzn

Taki międzynarodowy, co ważnie nie z nazwy, wyścig to nie lada okazja dla naszych młodych kolarzy górskich do zmierzenia się z zawodnikami z innych krajów. To duże ułatwienie dla wielu klubów, choć trzeba też pamiętać niestety, że w zasadzie ściganie w xco w kategoriach do juniora młodszego „kończy się” w Polsce około połowy lipca, kiedy to ma miejsce finał Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. To powoduje, że kluby obsesyjnie liczące punty w rywalizacji młodzieży nie patrzą na ten wyścig z dużym zainteresowaniem i nie wysyłają swoich podopiecznych.

W każdym razie – aktualnie obok biało czerwonych na liście startowej w kategorii młodzików mamy zawodników z Czech, Niemiec czy Rosji. Co prawda kilkoro z nich ostatnio miało okazję zmierzyć się z rywalami z kontynentu, ale dla większości to może być jedyna w tym sezonie okazja do takiej konfrontacji.

W kategoriach Juniorskich zobaczymy jak aktualni Mistrzowie Polski poradzą sobie z trasą Parku Paulinum i rywalami. Na starcie z krajowego podwórka na pewno Stanisław Nowak, Jarosław Żur czy bracia Budzińscy. Jest też Albert Hudyka, Dawid Jona, a wśród kobiet Magda Zielińska, Patrcyja Piotrowska czy Patrycja Lorkowska i Klaudia Czabok. A obok tych zawodników dużo nazwisk z Czech, Słowacji, Niemiec, Rosji i Austrii.

I teraz przechodzimy do creme de la creme czyli połączone kategorie U23 i elity kobiet:

• Yana Bolomoina – CST Superior Brentjens MTB Racing Team – ranking UCI #7
• Gunn Rita Dahle Flesjaa – Multivan Merida – ranking UCI #8
• Raiza Henrique – Specialized Racing Brasil – ranking UCI #12
• Eva Lechner – Luna Pro Team – ranking UCI #27
• Jolanda Neff – Stoeckli Pro Team – ranking UCI #2
• Nathalie Schneitter – Rose Vaujany fueled by Ultrasports – ranking UCI #79
• Kathrin Stirnemann – Haibike Otztal Proteam – ranking UCI #19
• Maja Włoszczowska – Kross Racing Team – ranking UCI #4

Oprócz tych wysoko notowanych w rankingu UCI zawodniczek warto też obserwować nasze reprezentantki, a wśród nich na pewno:

• Paula Gorycka – Airbike Prolog Jabłonna – ranking UCI #113
• Rita Malinkiewicz – Goodman Zator – ranking UCI #444
• Aleksandra Podgórska – KKW Superior Wałbrzych – ranking UCI #155
• Magdalena Sadłecka – Euro Bike Kaczmarek Electric Team – ranking UCI #207
• Marta Turoboś – LKK LUKS Sławno – ranking UCI #332
• Gabriela Wojtyła – Goodman Zator – ranking UCI #711

W poprzednich latach triumfowały:

• 2015 – Maja Włoszczowska
• 2014 – Jolanda Neff
• 2013 – Eva Lechner
• 2012 – Aleksandra Dawidowicz
• 2011 – Maja Włoszczowska
• 2010 – Maja Włoszczowska
• 2009 – Catherine Pendrel

Wśród orlików najmocniejsze nasze nazwiska to:

• Marceli Bogusławski – Volkswagen Samochody Użytkowe MTB Team – ranking UCI #413
• Filip Helta – KKW Superior Wałbrzych – ranking UCI #799
• Bartosz Mikler – Victoria Helman Sport
• Jakub Zamroźniak – KCP Elzat Bieniasz Bike Team – ranking UCI #672

Na pewno groźnymi rywalami dla nich będą:

• Matej Prudek – Ceska Sporitelna Accolade – ranking UCI #176
• Kevin Panhuyzen – KTM Bike Vision – ranking UCI #85
• Niels Rasmussen – Habitat Mountainbike Team – ranking UCI #140

A teraz zobaczmy jak mocna stawka jest wśród elity mężczyzn:

• Hans Becking – CST Superior Brentjens MTB Racing Team – ranking UCI #45
• Simon Gegenheimer – Rose Vaujany fuleled by Ultrasports –  – ranking UCI #248
• Fabian Giger – Kross Racing Team – ranking UCI #13
• Sergio Montecon Gutierrez – Trek Factory Racing – ranking UCI #57
• Marek Konwa – Kaczmarek Electric 64-sto Leszno – ranking UCI #332
• Anton Sintsov – JBG-2 Professional MTB Team – ranking UCI #22
• Steffen Thum – Rose Vaujany fueled by Ultrasports – ranking UCI #207
• Bartłomiej Wawak – Kross Racing Team – ranking UCI #53

Z polskich reprezentantów na pewno będzie kilku, którzy będą też próbować powalczyć o wysokie lokaty:

• Maciej Jeziorski – Romet Racing Team – ranking UCI #339
• Marcin Kawalec – Niezrzeszony – ranking UCI #713
• Krzysztof Łukasik – Warszawski Klub Kolarski – ranking UCI #1287
• Kornel Osicki – OK Racing – ranking UCI #418
• Oskar Pluciński – Erkado Racing Team Kraśnik – ranking UCI #978

W poprzednich latach triumfowali:

• 2015 – Marek Konwa
• 2014 – Emil Lindgren
• 2013 – Marek Konwa
• 2012 – Matous Ulman
• 2011 – Matous Ulman
• 2010 – Fabian Giger
• 2019 – Jiri Fredl

Pełna lista startowa jest dostępna pod tym linkiem.

Komentarz

Trudno wyrokować o zwycięstwie w którejkolwiek z kategorii. Dla wielu zawodników to już okres roztrenowania i często ostatni wyścig sezonu. Część z nich podejdzie do rywalizacji na luzie, część będzie do końca walczyć o najwyższe lokaty i punkty UCI. Dla niektórych to może być cenny argument w rozmowach o kontrakcie na przyszły sezon.

W obsadzie wyścigu kobiet brakuje Moniki Żur i kontuzjowanej Katarzyny Solus MIśkowicz. Co nie zmienia faktu, że raczej w Top10 poza Mają Włoszczowską raczej nie zamelduje się żadna z naszych zawodniczek. Ale lubimy niespodzianki!

Z naszego lokalnego punktu widzenia na pewno bardzo interesująca będzie możliwość konfrontacji Bartłomieja Wawaka i Marka Konwy, który wraca do ścigania po przerwie spowodowanej złamaną ręką. Panowie nie rywalizowali ze sobą w tym roku chyba ani razu. W zeszłym roku w Jeleniej Górze Bart z powodu pękniętej kierownicy musiał wycofać się z wyścigu już na pierwszej rundzie, a Marek wygrał rywalizację.

Wszystkie aktualne informacje na stronie wyścigu mtbjelenia.pl